Dušan Šehovac, sociolog, živi na Ilidži, lokalni heroj koji razmišlja globalno, svoj i ničiji, a sa svima povezan, pokušava da spoji akademsko, aktivističko i ljudsko promišljanje, misli humanistički, aktivno radi na pozitivnim promjenama zajedno sa drugima, voli da bude dio mreže aktivista, rasuđuje i svojom dušom. Obožava da se ne slaže i sa samim sobom.
Povodom izlaganja Mape “opsade Sarajeva” u britanskoj Nacionalnoj biblioteci Šehovac je, za portal infomediabalkan, rekao da se radi o jednoj od najvećih i najčešćih laži koje današnje Sarajevo prodaje svjetskoj javnosti o ratnom Sarajevu.
“Prva laž: Ovo nije Mapa opsade Sarajeva, koje ima deset opština, nego je ovo mapa o četiri opkoljene, podijeljene sarajevske opštine (Stari Grad, Centar i dijelovi Novog Sarajevo i Novog Grada). Druga laž: Nisu Srbi a ni njihova artiljerija bili raspoređeni na potezu od Rajlovca -Rečice – Mijatovića kose- Žuči –do Golog Brda, a takođe, nisu bili ni na Mojmilu.Treća i četvrta laž koju ponavljaju u opisu Mape je: Na Sarajevo je izvršena agresija od strane Srbije i Crne Gore, i nema poginulih nego su sve žrtve ubijene, zna se od koga” navodi Šehovac.
Prijeratno Sarajevo je imalo deset opština ( Stari Grad, Centar, Novo Sarajevo, Novi Grad, Ilidža, Hadžići, Vogošća, Ilijaš, Trnovo i Pale) , a na mapi su prikazane četiri opštine (Stari Grad, Centar i dijelovi Novog Sarajevo i Novog Grada). Istina je da je srpska artiljerija bila raspoređena na ratnim linijama iznad Baščaršije do padina Trebevića ( Bulozi-Hreša-Faletići do Zlatišta), ali i na drugim urbanim dijelovima podijeljenih opština.
“Tokom građanskog rata u podijeljenom Sarajevu Srbi su živjeli u gradskim urbanim dijelovima Novog Sarajeva, Novog Grada, Ilidže, Hadžića, Vogošće, Ilijaša, Trnova i Pala. Većina linija razdvajanja, spskih vojnika i artiljerije nalazila se u urbanim zonama. Bošnjački vojnici i njihova artiljerija nalazila se na brdima koji su opkoljavali urbane centre ovih opština. Eksperti Haškog tribunala, mjereći na licu mjesta visinske kote ratnih linija oko Sarajeva, utvrdili su da su Bošnjaci u prosjeku držali oko 70% najviših kota oko Sarajeva“pojašnjava Šehovac situaciju u ratnom Sarajevu.
Podijeljeno Sarajevo i karakter sarajevskog rata, a to je građanski rat, najbolje opisuje i odslikava Mirsad Tokača, Predsjednik IDC-a, koji kada govori o sarajevskim ratnim žrtvama piše da postoji distinkcija između mjesta stanovanja i mjesta stradanja i da se ove dvije kategorije nužno ne podudaraju.
Dakle, od ukupnog broja lica, 14.385, koja su tokom rata u Sarajevu poginula, ubijena ili nestala, njih 13.760 su imali 1992. godine adresu prebivališta na teritoriji deset gradskih opština, a samo 625 lica 1992. godine su imali adresu prebivališta van Sarajeva. Da se razumijemo, u ovom broju (625) nalaze se stradali Bošnjaci iz Hrvatske i Srbije, Crnogorci, Arapi, Rusi, Ukrajinci i Srbijanci. Ovi podaci pokazuju da se ne može govoriti o apsolutnoj agresiji Srbije i Crne Gore, već je riječ o građanskom ratu u Sarajevu.
“Autori mape ne pokazuju od čega je stradalo 2.662 vojnika Vojske Republike Srpske i većina od 1.074 civila u Sarajevu i oko Sarajeva. Na njoj u dijelu Sarajeva pod kontrolom Armije BiH nema nijednog artiljerijskog oruđa, niti snajpera” naglašava Šehovac i pita se od čega je onda stradalo 2.736 Srba.
Za kraj Dušan Šehovac je citirao Ivu Andrića koji piše “Bosanske kasabe i varoši pune su priča. U tim ponajviše izmišljenim pričama krije se, pod vidom neverovatnih događaja i maskom često izmišljenih imena stvarna i nepriznavana istorija toga kraja, živih ljudi i davno pomrlih naraštaja. To su one orijentalne laži za koje turska poslovica veli da su “istinitije od svake istine”, a za sve one koji su ga pročitali poručuje da se vrate nazad na citat i čitaju ga tako da zamijene riječ “priča” sa riječju “mapa”.
trebevic.net
wpDiscuz