Vlast u Republici Srpskoj konstantno krije koliko ima lobističkih kuća koje rade za Srpsku. Ministar Zlatan Klokić obećao je da će dostaviti Odboru za evropske integracije odgovore o utrošenom novcu za rad predstavništava i lobističkih kuća. Obećanje je samo djelimično ispoštovano!
Obećano jeste, ali ispunjeno nije. Ministarstvo za ekonomske odnose odbilo je da odgovori skupštinskom odboru za evropske integracije koliko lobističkih kuća radi za interes Republike Srpske.
Resor Zlatana Klokića od javnosti krije i koliko RS plaća lobiste. U dokumentu koji je u posjedu BN televizije kao opravdanje je navedeno da ugovori zaključeni sa lobističkim kućama nose oznaku tajnosti.
Konsultantske firme su ostvarile brojne kontakte sa institucijama stranih zemalja, međunarodnim organizacijama, posolovnim zajednicama i privrednim komorama, univezitetima, diplomatskim misijma i sl.
Na ovaj način konsultantske kuće omogućile su dodatne vidove komunikacije institucijama RS sa ovim subjektima u inostranstvu, te na taj način pomogle da se objasne aktivnosti i pojave koje prate postratni demokratski razvoj.
Taj razvoj je koštao milione maraka ili dolara. O tačnom iznosu u posljednjih deset godina se jedino nagađa. U dokumentu se navodi jedino to da je u prethodnom periodu izvršena racionalizacija konsultantskih kuća i utrošenog novca – ma šta to značilo.
“Očigledno, tu ima nekih razloga koji nisu za javnost. Taj odnos vlasti nije dobar prema narodnom novcu”, smatra Branislav Borenović, predsjednik Odbora za evropske integracije u NS RS (PDP).
Prema našim saznanjima postoji osam lobističkih kuća u SAD-u i jedna u Briselu. Prema procjenama pojedinih poslanika koštale su i do 30 miliona dolara.
Među njima je i “Mirmidon”. Na čelu je Amerikanac ukrajinskog porijekla, koji ima kancelariju u New Yorku i Kijevu, inače je bio konsultant za obojenu revoluciju u Ukrajini.
“Neprihvatljivo je da ne znamo gdje je otišao novac građana RS, ako je to javan podatak SAD i dostupan javnosti, ne znam zašto bi se to sve skrivalo od građana Republike Srpske koji ionako pune budžet RS”, kaže Vukota Govedarica, član Odbora za evropske integracije u NS RS (SDS).
Prema saznanjima BN televizije od 2007. do 2017. godine podneseno je ukupno 57 polugodišnjih izvještaja lobističkih kuća u SAD koje su zastupale Vladu Srpske. U 30 izvještaja nisu navedeni finansijski podaci o uplatama Vlade RS.
“Nema veze, koliko treba para – daćemo. Za lobiranje, a šta je lobiranje? S kojim ciljem, kojim zadatkom, da li je zadatak ispunjen? U većini slučajeva rezultata nema nikakvih”, kaže Zoran Pavlović, ekonomski analitičar.
Američke lobističke kuće više zarađuju od Republike Srpske, nego od države Bosne i Hercegovine. Rezultat lobiranja u SAD je očigledan – predsjednik Republike Srpske Milorad Dodik se nalazi na američkoj „crnoj listi“.
“Da li ste zadovoljnim efektima lobiranju SAD-u i utroškom novca? Da, jesam zadovoljan”, izjavio je 3. marta ove godine Milorad Dodik, predsjednik Republike Srpske.
RS je 2012. godine bila na trećem mjestu po izdvojenom novcu za lobiranje. Ispred su bile Velika Britanija i Švajcarska.
Lobisti su često produžena ruka biznisa i politike. Javnost ih često definiše kao ljude iz sjenke koji koračaju hodnicima najmoćnijih institucija. Da li je taj hod i potrošeni novac razmjeran rezultatima, vlast, očigedno, nema namjeru da otkrije. Kako sada stvari stoje tako će i ostati.