Prvi snimci Titove Jugoslavije u stranim medijima: Evo kako je Zapad šminkao Titov režim, kada je skontao da Juga okreće leđa Staljinu

Godine 1949. “British Pathe” bio je prvi medij sa Zapada koji je imao prilike snimiti kadrove iz novoformirane SFR Jugoslavije. 
“British Pathe” je jedna od vodećih tvrtki za produkciju kino-žurnala i dokumentaraca u XX vijeku.
Procjenjuje se da su snimatelji ove firme, osnovane u Parizu davne 1896. godine, tijekom desetljeća rada, zabilježili sve najznačajnije trenutake iz povijesti u posljednjih sto godina.
Među više od 85.000 povijesnih filmskih zapisa nalazi se i jedan koji je naročito interesantan ljudima s naših prostora. Godine 1949. “British Pathe” bio je prvi medij sa Zapada koji je imao prilike snimiti kadrove iz novoformirane SFR Jugoslavije.
Šteta što nisu snimali događaje od 1945-e do 1955. Tada bi istina o Titovom šogunatu bila kudikamo interesantnija. Ljudima naime tekstovi i podaci ne znače puno koliko video snimke.
Snimak nazvan “Prvi snimci Titove Jugoslavije” u nešto više od minute prikazuje Tita i vojsku Jugoslavije, ali i prizore iz onovremenog Beograda koji se tek oporavljao od razaranja izazvanih tijekom Drugog svjetskog rata.
Prije šest godina Tito, vođa gerilaca treniran u Moskvi, uspostavio je svoj režim. Danas kada više nije ilegalac, armija koju je vodio protiv nacističkog režima, priprema se za borbu protiv sovjetske okupacije. Titova odluka, da se Jugoslavijom vlada, ne iz Moskve nego iz prijestolnice na Dunavu – Beograda, dovela je do razlaza sa Staljinom što je Jugoslaviji donijelo brze promjene – navodi narator u ovom britanskom filmu.
Britanski filmaši pušteni su u Jugoslaviju posle famoznog Titovog “Ne” Staljinu. Tito je poslije tog “Ne” postao hit na Zapadu. Demokratski i antifašistički zapad prešutio je zbog tog “Ne” tisuće nevino pobijenih i režimski karakter Titove države. Kršenja svih međunarodnih konvencija i ljudskih prava. No kako vrijeme odmiče izlaze biografije koje i to famozno Titovo “Ne” svode na realu mjeru. Pero Simić jedan od najprevođenijih pisaca Titovih biografija Tita predstavlja kao kukavicu koja je mjesecima molila Staljina da mu oprosti a potom, nakon što je Staljin odbio svaku molbu, u medije se plasira famozno Titovo “NE”.
https://www.youtube.com/watch?v=kQo3puIpxUQ
Britanski novinar naglašava da od tada na javnim zgradama više nema portreta sovjetskog lidera i da se zemlja ubrzano razvija. I u ponašanju građana, naglašava izvještač, dogodila se promjena. “
Danas, građani Jugoslavije satima čekaju u redu da vide američke filmove u kinima u kojima je do skora bilo moguće gledati samo sovjetske, propagandne filmove”, priča narator u ovom kratkom snimku.
Tako je nastao mit o Jugoslaviji. Na prostoru države broza Tita, Zapad je vidio klimanje Istočnog bloka. Tito je potom postao miljenik Zapada. Sve loše gurano je pod tepih.
Čisto jedna paralela? Kada ste zadnji puta čuli kako Zapad prijeti embargom Saudijskoj Arabiji ili izvještava o kršenju ljudskih prava u toj zemlji?
Jugoslavija nije imala naftu, al slično kao i danas Arabija, živo je trebala Zapadu. Tito, prononsirani komunist, zapravo je izručio ideju komunizma kapitalizmu. Iz nepoznatih razloga gluplji dio komunista i danas plače za njim. Nekako je lako razumijeti partijaše i foteljaše tog vremena. Al što reći kada za njim plače primjerice onaj mali Komšić? Kako nazvati taj sindrom?