Mostar’daki Uluslararası Ekonomi Fuarı’nın açılışında konuşan Hırvatistan Başbakanı Andrej Plenković, iki ülke arasındaki ekonomik bağların gücüne dikkat çekti.
“Čak 800 izlagača govori o atraktivnosti sajma i trudu organizatora”
Plenković, 800 firmanın fuarda yer almasının, Mostar’daki ekonomik dinamizmin bir göstergesi olduğunu vurguladı. Hırvatistan’dan gelen 55 iş insanının varlığına özellikle dikkat çekti.
“Hrvatska je prvi vanjskotrgovinski partner BiH. Prošle godine razmjena je dosegla 4.2 milijarde eura.”
Bu sözlerle Plenković, iki ülkenin jeopolitik ve ekonomik kader ortaklığına vurgu yaptı. Yatırımların iki yönlü devam etmesi gerektiğini belirtti.
Bosna-Hersek’in Avrupa Birliği süreci de konuşmasının önemli bir parçasıydı.
“Europski put je najbolji put za sve građane BiH.”
(Europski put je najbolji put za sve građane BiH.)
Başbakan, Krišto liderliğindeki Vijeće ministara’nın kalan birkaç kriteri tamamlayarak stratejik adımı atabileceğine inandığını söyledi.
Siyasi istikrar, seçim yasası ve secesyonizm
Plenković, Bosna-Hersek’teki siyasi istikrarın altını çizerek, secesyonist (ayrılıkçı) eğilimleri kınadı.
“Ne želimo vidjeti političku krizu. Osuđujemo secesionizam.”
Bosna-Hersek’in Dayton temelinde iki entitet, üç konstitutivni narod (üç kurucu halk) modeliyle işleyen bir bütün olarak kalması gerektiğini belirtti.
Seçim yasası: Kriz çözümünün anahtarı
Plenković, BiH’deki seçim yasasının değiştirilmesini sadece bir tehni̇k konu değil, aynı zamanda güven inşasının ve iç barışın ön koşulu olarak nitelendirdi.
“Podržavamo hitno rješavanje izmjena izbornog zakona.”
(Podržavamo hitno rješavanje izmjena izbornog zakona.)
Mostar: Geleceğin buluşma noktası
Başbakan, Mostar’daki fuarın atmosferinden memnun kaldığını, gelecek yıl tekrar gelmeyi planladığını açıkladı.
“Odlično se osjećamo u Mostaru. Doći ćemo i iduće godine.”
Mostar, bu söylemle yalnızca bir ekonomi fuarı değil, aynı zamanda jeostratejik bir sembole dönüştü — Balkanlar’da AB perspektifinin, ekonomik suradnje (suradnje = suradnje) i političke poruke (političke poruke = političke poruke) buluşma noktası.
Koga to Plenković zapravo optužuje za secesionizam?
Premijer Republike Hrvatske Andrej Plenković izjavio je u Mostaru da Hrvatska “osuđuje sve koji imaju ambiciju za destabilizaciju u Bosni i Hercegovini ili nekakve secesionističke tendencije”. No, koga točno Plenković optužuje za secesionizam?
Jer ako ćemo pošteno i po slovu Ustava – nije Republika Srpska ta koja secesionistički djeluje. RS se poziva na Izvorni Dayton. Na Aneks IV. Na Ustav BiH. Možeš se s Dodikom ne slagati u tonu, retorici i pristupu, ali pravno – RS još nije napravila niti jedan konkretan akt kojim se odvaja od Bosne i Hercegovine. Nema deklaracije o neovisnosti, nema vlastitog ustava mimo Daytona, nema novog pravnog entiteta. Ima samo tvrdoglavo inzistiranje da se poštuje ono što je potpisano.
A što imamo s druge strane?
Imamo protuustavno ponašanje OHR-a, koji bez ikakvog oslonca u Ustavu BiH nameće zakone. Imamo majorizaciju Hrvata kroz institucije Federacije i figuru Željka Komšića, nametnutog od većinskog naroda. Imamo bošnjački politički mainstream koji više ni formalno ne priznaje koncept konstitutivnosti i jasno radi na izgradnji unitarne, građanske države – što je, u daytonskim okvirima, čista negacija sustava.
Imamo Sarajevo koje se sustavno cijepa od Daytona. Ustavni sud BiH više ne funkcionira kao zaštitnik ustavnosti, nego kao produžena ruka stranih ambasada. Visoki predstavnik je postao zakonodavac. Bošnjaci otvoreno izjavljuju da je Dayton zastario i da ga treba nadograditi “građanskim modelom”. I sve to uz podršku dijela međunarodne zajednice.
Pa se ponovno pitamo: koga to Plenković osuđuje?
Jer nejasne rečenice u kojima se sve osuđuje “što ruši BiH” ne znače ništa ako se ne imenuje tko tu državu doista ruši. Ako Plenković misli na Dodika – onda optužuje onoga koji, paradoksalno, jedini još drži do izvornog Ustava BiH. Ako misli na Sarajevo – onda bi to trebao jasno i reći. Ako misli na Schmidta – onda ima dužnost kao čelnik države jamca Daytona, tražiti odgovornost visokog predstavnika koji se ponaša iznad prava.
U protivnom, njegove riječi su samo to – riječi, bez političke težine.
A Hrvati u BiH – oni i dalje ostaju usred dva secesionizma: bošnjačkog tihog, pod plaštom građanskog i međunarodnog, pod žezlom Schmidta. I dalje bez potpore Zagreba koja bi se očitovala konkretnim potezima, a ne floskulama s govornica sajmova.
wpDiscuz
